اشنایی با اصول کاشت گل محمدی
مقدمه
با توجه به اقلیم خشک و نیمه خشک ایران و کمبود منابع آبی در استان، آب به عنوان یکی از عوامل محدود کننده تولید، نقش مهمی را در تعیین نوع فعالیت های کشاورزی ایفاء می کند.تغییر الگوی کشت یک راهکار اساسی برای اصالح الگوی مصرف آب در بخش کشاورزی است. با تغییر الگوی کشت در استان از محصوالتی که به آب زیاد در طول دوره رشد خود نیازمند هستند به سمت محصوالت با مقاومت باالتر نسبت به کم آبی و محصوالتی که سازگاری بیشتری با شرایط اقلیمی و منطقه ای استان دارند، می توان گامی در جهت مدیریت صحیح آب و افزایش بهره وری آن در استان برداشت. یکی از محصوالت مهم در این زمینه گل محمدی است که با کشت و کار آن در مناطقی که
با محدودیت آب مواجه اند، می توان در راستای افزایش بهره وری آب و توسعه پایدار بخش
کشاورزی حرکت کرد. در واقع توقع اندک گل محمدی و سازگاری و پایداری آن در برابر
شرایط نامساعد محیطی و همچنین توجیه اقتصادی بالای آن باعث شده این گیاه در بسیاری از عرصه های کشور به خصوص زمین های کوهپایه ای که در آن ها امکان کشت بسیاری از گیاهان زراعی محدود است، به عنوان یک گیاه راهبردی و اقتصادی مورد توجه قرار گیرد. طبق آمار نامه وزارت جهاد کشاورزی در سال 94 سطح زیر کشت گل محمدی کشور 16506 هکتار و عملکرد 2/2 تن در هکتار بوده است، درحال حاضر، کشورهای تولیدکننده عمده گل محمدی در دنیا شامل بلغارستان
